Afgelopen zaterdag 3 oktober mochten we uit naar IJmuiden. 8 man, 4 auto's, kan slechter.

IJmuiden is een team waar we graag tegen spelen, maar de uitslagen de afgelopen jaren doen anders vermoeden. Waarschijnlijk zit het erin dat IJmuiden ook een team is wat gemiddeld voor dammers begrippen nog jong is en wat ook gewoon liefhebbers zijn, resultaat is van tweede belang. Al wil iedereen natuurlijk winnen. Gera Hol mocht deze ronde vanuit thuis meemaken, maar veel viel er niet te genieten voor iedereen met een RDC hart.

De wedstrijd begon al niet florissant, Casper Vroegop stond binnen no-time een schijf achter. Sommige aanwezigen hadden dat lange tijd niet door. Daarom even een belangrijke les voor Casper zijn tegenstander, hij damt nog niet zo heel lang in de hoofdklasse, je wint niet heel vroeg in de partij een schijf. Dat is zoiets als het Haarlemmerzetje uithalen op de clubavond, dat doe je niet, dan zeg je gewoon doe die zet maar even terug. Je kan dan wel vroeg in de partij een schijf voorkomen, maar verplaats je eens in je tegenstander. Die moet straks weer terug naar zijn gezin, weer een week thuiswerken, weer alle kleine ergenisssen met vrouw en kinderen. Je tegenstander wil gewoon even een paar uurtjes verlost zijn van al die beslommeringen en dan zadel jij hem om 12.15 op met een schijf achter, zit hij weer in het negatieve de rest van de middag.

Maar voordat Casper echt verloor, wist eerst Arie het niet bol te werken. In de partij waarin hij langzaam naar de rand werd gedrukt, verloor hij ineens door een kleine combinatie, die wel verrassend was. Laura Andriessen kwam niet lekker door de opening en eigenlijk kwam dat nergens meer goed in de partij.

De volgende tegenvaller was dat Cor van Dusseldorp zijn goede stand niet wist om te buigen in winst. Misschien moeten we nog iets langer wachten om de echte resultaten van de hoogtestage terug te zien.

Thomas Wielaard kwam deze keer daadwerkelijk gewonnen te staan, maar bij het afronden was hij nog net niet scherp genoeg. We wijten dit aan het feit dat hij lange tijd niet heeft gespeeld, dus dat komt vast goed.

Richard Kromhout speelde een ingewikkelde partij. Zijn tegenstander kreeg een aanval, maar wel ten kostte van onderontwikkeling van zijn lange vleugel. Richard dacht dat hij heel goed stond, maar kon het in de partij niet allemaal vinden, speelde toen te lang door om te winnen en kreeg het deksel op zijn neus, door op het allerlaatst nog in een mooie rondslag te tuinen.

Daarna pas verloor Casper, ondanks de manmoedige strijd met een schijf minder, bleek alleen strijd niet genoeg voor een punt.

Jan van der Star had een redelijk rustige partij, waarbij hij vooral een zeer degelijk ogende structuur had, zijn tegenstander leek toch wat meer los zand. Maar toen Jan gedwongen werd om zijn structuur verder te ontwikkelen, bleek het losse zand hem toch in een soort wurggreep gekregen te hebben. Tot overmaat van ramp bleek het ook nog eens te verliezen.

Richard Meijer werden vooraf toch de grootste kans aan onze kant toegedicht voor een overwinning, maar helaas voor ons bleek zijn tegenstander een stuk sterker dan zijn rating, of Richard speelt nog een stuk minder dan zijn rating. Bij een snelle analyse lijkt vooral de ghestem doorstoot die Richard plaatst een soort wanhoopsoffensief. En zoals wel vaker bij een wanhoopsoffensief is het resultaat teleurstellend. Alles bij elkaar een onthutsende 14-2 nederlaag. Geflatteerd zal iedereen zeggen, maar feit blijft dat we voorlopig de kampioen aspiraties kunnen opbergen. Degraderen is dit jaar niet mogelijk. Voor uitleg hierover, wel promotie, geen degradatie, verwijs ik u graag door naar de bestuurders van onze bond.

En IJmuiden is nu samen met eigenlijk de Waarddammers nog de enige kampioenskandidaat. Dat is toch wel straf na slechts 2 rondes. Voor de rest wees blij dat we nog kunnen dammen en laten we er vooral een leuk ontspannen seizoen van maken.