Door Steven "ik geef je 30 zetten" den Hollander


Het eerste seizoen in de ereklasse blijft een groot leerproces voor het eerste tiental van RDC. Na er vijf wedstrijden kansloos afgetikt te zijn, ontstonden er de vorige wedstrijd tegen Witte van Moort toch wel betere partijen, alhoewel de uitslag dat niet liet vermoeden. De paringen van gister leken prima te zijn. Cor, Richard en ikzelf (Steven) zouden normaal gesproken kansen moeten krijgen, terwijl Wim, Eric en Arie het zwaar zouden krijgen. Als de rest het tot een puntje zou kunnen schoppen zou er een goed resultaat neergezet kunnen worden.


De wedstrijd tegen MTB Hoogeveen van afgelopen zaterdag zou een 4 punten duel moeten zijn. Een strijd vol passie, sfeer en emotie in een roemrijk decor. Een wedstrijd waarin niet wordt gespeeld, maar fel gestreden. Een duel om veel meer dan de punten, voor de eer en glorie van de club. Het gaat over prestige, arrogantie en de mond snoeren. Wedstrijden waarin genialiteit het verliest van waanzin. Het was dan ook geen wonder dat in deze belangrijke wedstrijd wij binnen de korste tijd achterstonden met 8-0…


De paring gaf een wedstrijd tussen onze Eric en Rick “speedy” Hakvoort. Het is bekend dat Eric elke wedstrijd in tijdnood komt, dus dat hij 10 minuten later arriveerde was al een tegenvaller. Binnen de korste keren stond een theoretische variant van de Keller op het bord, waarin Eric lang moest denken om de juiste zetten te vinden. Rick heeft deze variant al een aantal keer op het bord gehad, en wist dan ook na een kleine misser groot voordeel af te dwingen. Toen Eric niet veel later in een simpele combinatie liep gaf hij dan ook terecht op. 2-0


De tweede uitslag was wellicht al beslissend voor de wedstrijd. Naast een een groot ratingoverwicht wat Richard Kromhout had over Joël Palmans, kreeg Richard direct in de opening al het initiatief met een bekende afwikkeling, die goed spel bood voor Richard. Dit voordeel werd prima vergroot door Richard, en de gelijkmaker leek hier dan ook snel te gaan vallen. Met nog meer dan 50 minuten op de klok gebruikte Richard vijf minuten voor zetcontrole. Deze vijf minuten bleken er toch een paar te weinig, want Joël haalde een vernietigende combinatie uit, en Richard kon niet veel later opgeven. 4-0


De volgende speler die verloor was Richard Meijer. Richard speelde tegen de sterke Klaas Hendrik Leijenaar, die (volgens horen en zeggen) tijdens het stappen diezelfde nacht zijn sleutels was kwijtgeraakt, en pas om 4.30 op bed lag. Om vanuit Rijnsburg naar Hoogeveen te komen moesten wij ongeveer 4.30 weg, dus dat compenseerde veel. Anyways, Richard speelde weer zijn geliefde aanval, maar de opzet bleek toch iets te ambitieus. Toen hij strategisch al overspeelt was, liep hij ook nog in een kleine combinatie, en kon opgeven. Vraag rest of het verstandig is om een dergelijke wedstrijd zoveel risico te nemen. 6-0


Het verlies van Arie Schoneveld was min of meer al ingecalculeerd, gezien het feit dat hij tegen de sterke Michel Stempher zat. Als vanouds trok Arie zich niks aan van de sterkte van zijn tegenstander, en ondernam een intressant omsingeling. Er ontstond een posititie, die Arie en ik enkele weken geleden nog hadden doorgenomen, maar dan met een schijf op 6 en 41 extra. Nu deze schijven er niet stonden, bleek de positie slecht houdbaar voor Arie. Het slotakkoord van Michel was zeer fraai, hij rondde de partij af met een combinatie die veel weg heeft van een coup Raphaël. 8-0


Zelf mocht ik de eerste tegentreffer scoren. Er kwam een opening op het bord die ik een paar keer eerder had gespeeld, maar toen mijn tegenstander, Antoine Koster, koos om complicaties uit de weg te gaan bleek de stand niet heel veel waard. Een beetje op karakter en doorzettingsvermogen wist ik toch weer terug te komen in de wedstrijd, en wat druk op zijn stelling te zetten. Er kwam zowaar winnend voordeel op het bord, na een stiekeme forcing, met leuke truc na. Het eindspel verklooide ik echter zo dat de stelling lange tijd nog remise was. Gelukkig had mijn tegenstander te veel last van tijdsdruk, en kon niet meer uit mijn web met trucjes komen. 8-2


Helaas gooide Hoogeveen daarna de wedstrijd op slot. Arjen de Mooij kon het niet bolwerken tegen de sterke Zainal Palmans. Ik heb het sterke vermoeden dat Palmans een voorbereide opening op het bord kreeg, en Arjen was dan ook veel tijd om de stand te begrijpen, en de juiste zetten te vinden. Na een grote afwikkeling stond Arjen toch wel minder, en langzaam maar zeker werd hij dieper in het dal gedrukt. Na een doorbraak combinatie leken er nog wat kansjes te zijn voor remise, maar die bleken er toch niet in te zitten. 10-2


Pieter-Jan scoorde zijn eerste punt in de ereklasse. In een spectaculair duel met Nick Waterink kwam er meerdere keren zeer intressante posities of het bord. De kansen leken regelmatig te wisselen, maar hoe langer de partij duurde, des te meer voordeel leek Waterink te krijgen. Pieter-Jan bleef echter doorknokken, en kwam goed terug in de partij. Hij kreeg zowaar nog kort voordeel, nadat Waterink een winst mistte. Dit was echter niet genoeg, en de partij eindigde in remise 11-3
Hiermee was de partij al beslist, en dat was erg zonde, gezien de resterende borden. De man in vorm, Thomas Wielaard, wist namelijk een prachtige overwinning te boeken op Maikel Palmans. Er kwam een bekende, maar complexe opening op het bord. Thomas leek hier meer van te weten dan Palmans, aangezien deze enorm veel tijd kwijt was om de opening door te komen. Thomas bleef keurig druk houden op de stelling van Palmans, en wist een opsluiting af te dwingen na wat tactische trucjes. Deze opsluiting wist Thomas uiteindelijk de overwinning op te leveren, zijn tweede van het seizoen. 11-5


De paring van Cor van Dusseldorp tegen Maarten Wichgers leek op voorhand erg voordelig voor ons. Cor legde vanaf het begin steeds wat meer druk op de stelling van Wichgers, en wist steeds meer tempi te winnen. Zeker gezien de tijdnood van Wichgers leek dit een overwinning voor Cor te gaan worden. Helaas voor ons bleef Wichgers de juiste zetten vinden, en ondankt een tempivoorsprong van 12 wist Cor deze partij net niet te winnen. 12-6
Save the best for last. Van te voren wisten wij dat Natalia Sadowska niet mee zou kunnen spelen aan deze wedstrijd, en Hoogeveen een invaller nodig zou hebben. Van deze invaller werd Hoogeveen echter niet slechter, gezien het feit dat wij de Afrikaanse grootmeester Macodou NDiaye zagen bij binnenkomst. In mijn ogen de sterke Afrikaanse speler, die bekend staat om zijn ijzersterke strategische partijen. Macodou werd gepaard aan onze Wim, waarna Wim bekende om proberen een benauwd puntje te gaan halen.


Desondanks bleek Wim wilde plannen te hebben, aangezien hij vroeg in de partij al fel de aanval innam. Macodou leek hierdoor in eerste instantie wat makkelijker komen te staan, maar niets bleek minder waar. Wim ging steeds brutaler naar voren, en wist steeds meer druk op de grootmeester te leggen, die zichtbaar benauwder begon te worden. Onder deze druk ging Macodou de fout in, en Wim strafte dit ijzingwekkend kalm af. Er werd na schijfverlies nog even doorgesparteld, maar Wim liet zich deze scalp niet meer ontnemen, en zette de eindstand op 12-8.